Ուղիղ մեկ տարի առաջ, ականատես լինելով Հայաստանում տեղի ունեցող աղետի մասշտաբներին, մենք մեզ վրա վերցրեցինք Զինվորի տանը (պրոթեզավորման նորագույն արհեստանոցում) աշխատելու համար պրոթեզավորողի ուսուցման պարտականությունը։ Այն ժամանակ թվում էր, որ հայերն առաջվա նման միավորված կլինեն իրենց` Հայրենիքը վերականգնելու ձգտման մեջ… (սքրինն անցած տարվանից է):

Այսօրվա դրությամբ մեր հանգանակությունները խիստ կրճատվել են… և մենք չկարողացանք միանգամից հավաքել ողջ գումարը` 44500 եվրո. դա ուսուցման մեկ տարվա արժեքն է։

Սեպտեմբերին #պրոթեզիստ #Սոս — ը մեկնեց Գերմանիա։ Մենք վճարեցինք, որքան կարողացել էինք հավաքել` արժեքի 1/2-ը։ Մնում է ընդամենը մեկ ամիս, որպեսզի ըստ պայմանագրի մենք վճարենք երկրորդ մասը` 1 703 000 ռուբլի։

Ցավոք, մենք համապատասխան միջոցներ չունենք։ Եթե չվճարենք գումարը, կփակենք ֆոնդը և վերջ։

Խնդրում ենք օգնել մեզ։ Սա շատ կարևոր ծրագիր է։ ԵՒ նույնիսկ կիսվելը մեզ շատ կօգնի։

Պրոթեզավորողը պայմանագրով 10 տարի կապրի և կաշխատի Հայաստանում։

––
Երբեմն մտածում ենք, որ եթե ամեն մի չարացած մեկնաբանության դիմաց գար գոնե 1 կոպեկ, մենք ամեն ինչ կկարողանայինք անել։

––
Չգիտես` ինչու համակարգված ծրագրերի փոխարեն (որոնք միանգամից շատերին են օգնում) մարդիկ դրամով աջակցում են վայ-վույ դեպքերին։

––
Շնորհակալություն բոլոր նրանց, ովքեր օգնում են և չեն թողնում թևաթափ լինել։